پایدارکننده ­های UV

پایدارکننده­های UV یا Ultraviolet stabilizer  ترکیبات شیمیایی که به رزین­های ترموپلاستیک افزوده میشود تا به طور گزینشی امواج فرابنفش را جذب کند. پایدارکننده­های فرابنفش برای جلوگیری از تخریب  پلیمرها در برابر تابش فرابنفش به کار می­رود.

تیتانیوم کاربید

ترکیب کریستالی معدنی با فرمول TiC که کریستالهای آن خاکستری رنگ و بسیار سخت میباشد. در آب نامحلول است و در نیتریک اسید و تیزاب سلطانی محلول است. دمای ذوب آن حدود 3140 درجه­ی سانتیگراد است و در ساخت الکترودهای قوس الکتریکی و ابزار همراه با کاربید تنگستن به کار می­رود.

تیتانات سرب

ترکیبی جامد معدنی زرد کمرنگ با فرمول PbTiO₃ که در آب نامحلول است و برای ساخت رنگ به کار میرود.

دی هیدروکسی مالئیک اسید

ترکیب آلی با فرمول شیمیایی C₄H₄O₆ که به شکل بلوری است و در الکل محلول است و در شناسایی تیتانیوم و فلوئوریدها به کار میرود.

کلسیوم هیدرید

بلورهای سفید که در فرم خالص به فرمول CaH₂ است و در آب نامحلول است و در تولید کروم، تیتانیوم و زیرکونیوم در فرآیند هیدرومت استفاده می­شود.

باریوم تیتانات

پودر خاکستری رنگ با فرمول شیمیایی BaTiO₃ که در آب نامحلول است ولی در اسید سولفوریک غلیظ محلول است و به عنوان سرامیک فرروالکتریک استفاده می­شود

ویرایش نانومواد TiO₂
بسیاری از کاربردهای نانومواد TiO₂  به ویژگی­های اپتیکی آن وابسته است. به هر حال استفاده­ی کارآمد از نانومواد TiO₂ گاهی به وسیله­ ی باندگپ آن محدود می­شود. باند گپ TiO₂ در ناحیه­ی فرابنفش قرار دارد (برای فاز روتیل eV 3 و برای فاز آناتاز eV 3.2) و فقط قسمت ناچیزی از نور خورشید یعنی کمتر از %10 نور خورشید در این ناحیه قرار دارد .
بنابراین یک هدف برای بهبود کارایی نانومواد TiO₂، افزایش فعالیت اپتیکی به وسیله­ ی جابه­ جایی نقطه­ ی شروع جذب نور از قسمت فرابنفش به قسمت مرئی است. چندین راه برای رسیدن به این هدف وجود دارد. اولین راه بهبود بخشیدن نانومواد TiO₂ با ناخالصی (دوپ کردن) با عناصر دیگر است که می­تواند خواص الکترونیکی را محدود کند و به این صورت ویژگی­های اپتیکی نانومواد TiO₂ را تغییر می­دهد. راه دیگر حساس کردن TiO₂ با رنگ­های تیره­ی معدنی یا آلی است که می­تواند فعالیت اپتیکی را در ناحیه­ ی نور مرئی اصلاح کند. راه سوم استفاده از نانوکامپوزیت­های فلز-TiO2 است. به عبارت دیگر اصلاح سطح نانومواد TiO2 با نیمه ­رساناهای دیگر می­تواند ویژگی­های انتقال بار بین TiO2 و محیط اطراف را تغییر دهد.